سرگاه، واژه‌ی دری ناب و برگرفته از گویش اصیل محلّی است که در مفهوم عام خود به معنی منشأ و سرچشمه‌ی هر چیزی به کار می رود و مفهوم خاص آن، عبارت از نواحی مرتفع کوهستانی است که چشمه های شیرین و گوارای آب (که زیباترین نماد رحمت خداوند است) از آن‌ها سرازیر می شود. و طبیعت های خشک را جان دوباره می بخشد. 

 این عنوان از سوی هیأت مؤسسان به منظور تبّرک و تیمُّن به نام نامی الله «جل جلاله» که سرگاه تمامی فیوضات عالم هستی است، برای این کانون علمی - فرهنگی برگزیده شد تا به لطف پروردگار، سرچشمه‌ی برکات و حیات معنوی برای مردم تشنه‌ی همکیش و هموطن باشد.